Anneler Günü Þiirleri, Anne Þiirleri, ünlü anne dizeleri

Anne

Uyusun da büyüsün
derdin büyüdüm anne.
Bana o ak sütünden
Verdin, büyüdüm anne.

Uykuma yýldýzlarý
Serdin , büyüdüm anne.
Anne güzelliðine
Erdin, büyüdüm anne.

Fazýl Hüsnü Daðlarca
 

---

Anama

Dokuz ay koynunda gezdirdi beni
Ne cefalar çekti ne etti Anam
Acý tatlý zahmetime katlandý
Uçurdu yuvadan yürüttü Anam
Analarýn hakký kolay ödenmez
Analara ne yakýþmaz ne denmez
Kan uykudan gece kalkar gücenmez
Emzirdi salladý uyuttu

Anam Doðurdu beni Sivas ilinde
Sivralan Köyünde tarla yolunda
Azýðý sýrtýnda orak elinde
Taþlý tarlalarda avuttu

Anam Ben yürürdüm Anam bakar gülerdi
Huysuzluk edersem kalkar döverdi
Hemen kucaklayýp okþar severdi
Çirkin huylarýmý soyuttu Anam

Çocuðudum Anam bana ders verdi
Okumamý çalýþmamý on gordu
Milletine baðlý ol da dur derdi
Vatan sevgisini giyitti Anam

Tükenmez borcum var Anama benim
Onun varlýðýndan oldu bedenim
Kimi koylu kýzý kimisi hanim
Ta ezel tarihte kayýtlý Anam

Veysel der kopar mi Analar baðý
Analar doðurmuþ aðayý beyi
Ýþte budur sözlerimin gerçeði
Okuttu öðretti büyüttü Anam Aþýk Veysel'i

Aþýk Veysel
 

---

Anneme mektup

Ben bu gurbete ile düþtüm düþeli,
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döþeli,
Bir soðuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldýðým zaman,
Geceyi koynuma aldýðým zaman,
Gözlerim kapanýp daldýðým zaman,
Yeniden yollara düzülmekteyim.
Son günüm yaklaþtý görünesiye,
Kalmadý bir adým yol ileriye;
Yüzünü görmeden ölürsem diye,
Üzülmekteyim ben, üzülmekteyim.

Necip Fazýl Kýsakürek
 

---

Unuttum, Nasýldý Annemin Yüzü

Unuttum, nasýldý annemin yüzü
Unuttum, sesi nasýldý annemin.
Gece bir örtü olsun anýlardan
Kara yüreðime örtüneyim.

Unuttum, nasýldý annemin gülüþü
Unuttum, nasýldý aðlarken annem.
Yaþam sallasýn kollarýnda beni
Küçücük oðluyum onun ben.

Unuttum, elleri nasýldý annemin
Unuttum, gözleri nasýldý bakarken.
Kuru ot kokusu getirsin rüzgar
Yaðmur usulcacýk yaðarken.

Ataol Behramoðlu
 

---

Sorarým Anneme Akþamlarý

Sorarým anneme akþamlarý
çan seslerinin ardýndan gizlice
günleri nasýl yorumlamalýyým
ve nasýl geceye hazýrlanayým diye.

Derinlerde yatan tutkum hep
anlatmaktýr olduðu gibi her þeyi
çevvremde dolanan onca ezgiyi
seçmektir akorlarýn içinden.

Birlikte kulak veririz hafiften:
Annem yine düþlemektedir beni,
bulur, eski þarkýlardaki gibi
ruhumdaki majörlerle minörleri.

Ingeborg Bachmann (Çeviren: Ahmet Cemal)

Toplam Tekil Okunma: 77874 kez | Günlük Tekil Okunma: 1 kez | Çoðul Okunma: 208473 kez